Hidroliz tepkimeleri, büyük organik moleküller olan polimerlerin parçalanmasında gerçekleşir. Hidroliz tepkimelerinde ATP kullanılmaz. Su varlığında kırılan bağlarda depolanmış olan enerji açığa çıkar. ATP�nin hidrolizinde de doğal olarak su kullanılır ve enerji açığa çıkar. Ancak tepkimenin kendisinde enerji kullanılmaz. Hidroliz tepkimelerinin tersi olan dehidrasyon tepkimeleri, enerji gerektirir. Bunda da tam tersi şekilde su molekülü açığa çıkar ve tepkimenin gerçekleşmesi için giren enerjinin bir kısmı, bağ yapısında hapsedilir. Hidroliz ile açığa çıkan enerji de bağ enerjisinin bir kısmıdır (termodinamiğin ikinci yasasına göre tamamı kazanılamaz)

Hidroliz tepkimeleri, belirli atomlar arasındaki kimyasal bağların koptuğu tepkimelerdir. Bu bağlar koptuğunda, atomları bir arada tutan bağ enerjisi, ısı enerjisi formunda açığa çıkar. Böyle tepkimelere ekzergonik (ısı açığa çıkaran) sıfatı verilir.
ATP molekülü, 3 adet fosfat grubu taşıyan bir adenozin bileşiğidir. Oluşması için ısı harcanması gerekir (endergonik tepkime). Hidroliz olayları sonucunda açığa çıkan ısı enerjisi, ATP molekülünün oluşturulması için kullanılabilir. Ancak, hidroliz olayının kendisi bağ kopması ve bağ enerjisinin açığa çıkması temeline dayandığı için, bu tepkime sonucunda ortaya doğrudan ATP çıkması gibi bir durum söz konusu değildir.